W starym parku we wsi Świdnik w powiecie limanowskim stoi zabytkowy dwór modrzewiowy wzniesiony w 1752 roku przez rodzinę Wielogłowskich. Od 1821 roku, po śmierci Jana Wielogłowskiego, majątek wraz z dworem, aż do wybuchu II Wojny Światowej, bardzo często zmieniał właściciela. Po wojnie dwór upaństwowiono. W latach 70-tych XX wieku udało się go uratować i wyremontować. Był przez pewien czas wynajmowany a w 1991 roku przeszedł na własność gminy. Od 2002 roku jest własnością prywatną jako miejsce organizacji imprez okolicznościowych i uroczystości.
Drewniany dwór w Świdniku powstał jako skromna siedziba ziemiańska, parterowa z kwadratowymi alkierzami w narożach. Ściany budynku są otynkowane i pobielone.Na środku elewacji północnej, od podjazdu, umieszczono pod koniec XVIII lub na początku XIX wieku kolumnowy ganek. Całość przykryto gontowym dachem łamanym polskim, który został przebudowany później na czterospadowy. We wnętrzu zachowało się wiele detali architektonicznych m.in. elementy pierwotnej stolarki oraz dwa kominki rokokowe, ale z powodu przygotowań do weselnego przyjęcia wnętrza nie udało mi się zobaczyć .
W parku, obok dworu, stoi murowana kaplica dworska pochodząca z XVIII wieku, która według tradycji wznosi się na miejscu zbiorowej mogiły arian pomordowanych przez miejscowych chłopów w czasie pogromów.
W parku za kapliczką zachowały się także, podobno, resztki zboru ariańskiego z XVI wieku ( piwnica), wzniesionego za czasów rodziny Rogowskich wyznającej arianizm.