Strażnicy Czasu

W dolinie Wiercicy znajdowało się niegdyś wiele młynów - historia ich powstania sięga średniowiecza.
Do dziś możemy podziwiać znajdujący się nieopodal drogi, nad Stawem Zielonym (zwanym także "Stawem Nocy Letniej" - drugą, przydługą nazwę zbiornik wodny zawdzięcza Zygmuntowi Krasińskiemu) zabytkowy, drewniany "Kołaczew", wzniesiony w 1807 roku (i zapewne przebudowany istotnie w latach późniejszych) w miejscu starszego obiektu tego typu.
Jako napędu używano w nim tzw. turbiny Peltona .
Młyn "Kołaczew" stanowił własność dworską. W czasie II Wojny Światowej był zamknięty dla ludności cywilnej i wykonywał jedynie przemiały dla wojska.
Po 1945 roku zakład został objęty ustawą nacjonalizacyjną i przejęty przez Gminną Spółdzielnię Produkcyjną.
Niestety - w roku 1956 zdemontowano stare koło wodne i od tamtej pory młyn funkcjonował już jako zakład o napędzie elektrycznym.
Obecnie nieużytkowany obiekt znajduje się w rękach prywatnych.

Zabytek umieszczono na Szlaku Architektury Drewnianej.
Zdjęcia wykonałam w maju 2012 roku.
Lokalizacja

W tekście opisującym młyn na tablicy informacyjnej jest błąd - młyn napędzany był/jest turbiną Francisa a nie jak napisano ,,Peltona'' Nie znam żadnego młynu, który to byłby napędzany tą turbiną i nie wiem skąd ten pomysł żeby taką informację zamieszczać skoro nawet przy wylocie jazu widać jak byk że to Francis. Na zdjęciu też

Szczerze mówiąc ja także nigdy nie spotkałam się z Peltonem, a jedynie raz jeden z Girardem - oczywiście chodzi o turbiny.
Dziękuję za cenne wyjaśnienia.

Służę uprzejmie pomocą
Turbin Peltona nie używa się na tak niskich spadkach wody jak tutaj Stosuje się je raczej przy elektrowniach wodnych w górach, natomiast przy młynach stosuje sie raczej Francisa lub rzadziej Kaplana. Swoją drogą aż żal patrzeć jak taki stary młyn, jeszcze w tak malowniczej okolicy niszczeje z roku na rok. A wystarczyłaby odrobina dobrej woli i trochę kasy w portfelu a mogłoby się okazać że młyn stałby się jeszcze muzeum lub - kto wie - zaczął produkować lokalną mąkę i chleb

A tak prezentował się młyn Kołaczew w październiku 2016 roku:

Choćby nawet udało się znaleźć właściciela, to wejście do środka jest niemożliwe - całe drzwi są zarośnięte bluszczem.
Więc nawet nie próbowałem. Na bocznej ścianie zachowało się coś co wygląda jak dzwonek?

Szkoda, że nikt nic z tym obiektem nie robi, dając pełną swobodę lokalnej roślinności do systematycznego niszczenia go. A można tam stworzyć kapitalne ,,żywe" muzeum na podobieństwo Boroniówki w Ojcowie, zyskując w ten sposób kolejną atrakcję turystyczną w dolinie Wiercicy.

Niestety podczas ostatniej wycieczki moim oczom ukazał się taki przykry widok >:( Teraz tylko czekać aż reszta wyposażenia zniknie na dobre...

Ten tekst był pewnie sporządzony przez nieodpowiednią osobę bo błędów w nim nie brakuje. Zarządcą za czasów Raczyńskich nie był M. Chruściel tylko R.Chruściel a po nim rzeczywiście młyn prowadziła jego córka Krystyna Wąchała z domu Chruściel. To dzięki niej młyn i cały Złoty Potok mogą korzystać z dóbr elektryczności, ponieważ wysprzedała wszystkie swoje własności i zaciągnęła kredyt aby młyn mógł nadal funkcjonować. Poziom wody był zbyt niski, a prąd trzeba było pociągnąć aż od cmentarza. A co do nowego właściciela to radzę powściągliwość, bo to zamożna i wpływowa osoba, może kiedyś coś zrobi zanim ludzie rozkradną lub się zawali. Zadaszenie rampy już się zniszczyło stodoły też, a poprzedni dzierżawcy też nic nie robili.

Bardzo dziękujemy za sprostowania i uzupełnienie!
Pozostaje trzymać mocno kciuki za ten młyn, bądź co bądź będący jednym z najbardziej znanych tego typu obiektów na Jurze.

Ciekawa też jestem niezmiernie, ile jest prawdy w opowieściach o płoszących się w tym miejscu koniach.