"Pierwsza kuźnica (hamernia) istniała tu już w połowie XVIII wieku i produkowała żelazo sztabowe metodą prymitywnego wytopu z rudy darniowej. W 1835 r. w przysiółku Łanuch zbudowano dwa wysokie piece, opalane węglem drzewnym. Powstała także odlewnia żelaza. W 1840 r. w hucie zatrudnionych było 49 robotników a produkcja wynosiła 29 tys. cetnarów surówki żelaza o wartości 77 tys. talarów. Produkcję wstrzymano w 1855 r. z powodu niskiej rentowności i niedostatku drewna wykorzystywanego do wytopu surówki.
Gichta została wybudowana w 1830 r. Ma 15 m wysokości, rozmiar wnętrza 7,75 m na 6,10 m, wymiar zewnętrzny 8,70 m na 6,85 m, grubość murów wynosi do wysokości 5 m od 70 cm do 98 cm. Zachowany do dziś budynek służył do wyciągania ręczną windą na trzecie piętro wsadu piecowego, który następnie ręcznie przenoszony był do pieca hutniczego."
Źródło: http://www.szkola.palowice.net/palowice/huta.html
Huta swą nazwę wzięła od imienia córki właściciela – Franciszka Wincklera (Miechowice jako centrum wszechświata )
Wieża gichtowa (d. huty „Waleska”) jest wpisana do wojewódzkiego rejestru zabytków pod nr rej. 599/66 z 17.03.1966 r.
Tyle suchych faktów. Jeszcze rzut oka na materiały kartograficzne:
Teren zakładu na arkuszu mapy topograficznej Messtichblatt 5978 Sohrau z roku 1884
Wygląd terenu na lidarowym modelu numerycznym terenu z projektu ISOK. Teren dawnej huty jest mocno wyrównany. W terenie widać jednak wały, zagłębienia przy odejściu drogi w kierunku Żor.