Na grzbiecie wzgórza, poza dzisiejszą wsią Smolnik w powiecie bieszczadzkim, zachowała się, stojąca wśród starodrzewia, łemkowska cerkiew z 1791 roku.
Pierwotnie cerkiew znajdowała się w centrum wsi, jednak po wysiedleniu ludności w 1951 roku wieś praktycznie przestała istnieć. W latach 50 tych i 60-tych XX wieku rozebrano wszystkie domy. Obecnie miejscowość Smolnik znajduje się przy trasie do Lutowisk, w dawnym przysiółku Syhły. Z zabudowań dawnej wsi Smolnik zachowała się tylko cerkiew z przyległym cmentarzem.
Jest to świątynia drewniana wzniesiona w typie bojkowskim, czyli archaicznym i jest jedynym zachowanym obiektem tego typu w Bieszczadach. Została zbudowana w konstrukcji zrębowej i umieszczona na kamiennej podmurówce. Ma układ trójdzielny i składa się z osobnych części jakby dostawionych do siebie.Wszystkie te części mają plan kwadratu i nakryte są dachami namiotowymi łamanymi zwieńczonymi makowicami. Budynek cerkwi pokryty jest gontem a całość obiega dach okapowy.
Oryginalny wystrój świątyni uległ zniszczeniu ( ikonostas) lub rozproszeniu, gdy po wysiedleniu ludności ukraińskiej cerkiew stała opuszczona i użytkowana przez miejscowy PGR m.in. jako skład siana.
Po wpisaniu obiektu na listę zabytków rozpoczęto jego remont. Przywrócono między innymi gontowy dach. Podczas następnych remontów odnowiono podłogi oraz zaaranżowano wnętrze wykorzystując obiekty z innych cerkwi.
Jako ciekawostkę warto podać, że cerkiew jest pozbawiona prądu a oświetla ją żyrandole na świece, wykonane z poroży jeleni .
W 1973 roku cerkiew przekazano parafii katolickiej w Lutowiskach. W 2013 roku budynek cerkwi został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Obok świątyni zachował się stary cmentarz z kilkoma zaledwie nagrobkami .