Trasa W-Z (Trasa Wschód-Zachód) to pierwsza większa inwestycja komunikacyjna po II Wojnie Światowej w Warszawie. Została wybudowana w latach 1947-1949, oddano ją do użytku 22 lipca 1949 roku, w piątą rocznicę uchwalenia manifestu PKWN.
Powstała z połączonych i przebudowanych ulic: Leszna, Nowego Zjazdu i Zygmuntowskiej. Jej centralny odcinek przebiega w miejscu wąwozu, który pozostawił po sobie wpadający do Wisły potok Kamionka.
Całkowita długość Trasy W-Z wynosi 6760 metrów, licząc od ulicy Młynarskiej do Radzymińskiej. Zarówno tunel drogowo-tramwajowy, jak i tunel pieszy prowadzący do schodów ruchomych zaprojektowano w stylu socrealistycznym. W projekcie obu obiektów ważną rolę pełniła ceramika – ściany obu tuneli wyłożone są kilkoma rodzajami szkliwionych kafli ceramicznych i płytek klinkierowych.
Budowa tunelu pod Krakowskim Przedmieściem, ul. Senatorską i Miodową była ryzykownym przedsięwzięciem - po usunięciu mas ziemi w 1948 zaczęła się osuwać wysoka skarpa wiślana, a mury stojącego na niej kościoła św. Anny zaczęły pękać (ślady przesunięć partii murów są widoczne na wewnętrznej północnej ścianie świątyni).
Trasa W-Z jest jednym z trzech warszawskich szlaków trakcji tramwajowej o przebiegu wschód-zachód. W godzinach szczytu tramwaje w każdą stronę (5 linii tramwajowych) kursują tędy co ok. 1,5 minuty, a licząc je łącznie z autobusami (2 linie) - co minutę
Obecnie jednak Trasa W-Z, szczególnie na odcinku przy Starym Mieście, ma niewystarczającą przepustowość i często jest zakorkowana w godzinach szczytu. Władze miasta dążą do ograniczania ruchu samochodów i przeznaczenia jej głównie dla komunikacji miejskiej.
Odcinek trasy przy tunelu, przystankach tramwajowych "Stare Miasto" i zjazdach na Wisłostradę jest szczególnie niebezpieczny. Za tunelem, w którym samochody się rozpędzają, zlokalizowane są bowiem przystanki bez wysepek dla pasażerów i przejście dla pieszych z ograniczoną widocznością, a zaraz za nimi znajduje się ostry zakręt trasy przy Mariensztacie. W ostatnich latach na tym zakręcie miało miejsce wiele tragicznych wypadków.
- tekst za Wikipedią, częściowo zredagowany
Na wschodnim frontonie tunelu Trasy W-Z zachowały się oryginalne, pokryte patyną tablice, upamiętniające historię budowy oraz architektów i budowniczych Trasy W-Z, a także zakłady, które przyczyniły się do jej powstania. Wśród liter przewijają się nazwy znanych zakładów ze Śląska oraz z ZSRR.
Zamieszczam także kilka archiwalnych zdjęć, prezentowanych w gablocie, w budynku ze schodami ruchomymi.
Zdjęcia wykonałam w lutym 2011 roku.