Strażnicy Czasu

Mam takie niewielkie żelazko, używane niegdyś przez moich Dziadków jako turystyczne.
Niestety nie znalazłam (na razie) doń sznura – pamiętam, że był w oplocie bawełnianym, lekko postrzępionym, ze złączem ceramicznym i bakelitową wtyczką.
Mam nadzieję, że jeszcze wpadnie mi w ręce, gdy tylko dokopię się do głębszych pokładów domowych przydasiów

Kama pisze:... Niestety nie znalazłam (na razie) doń sznura – pamiętam, że był w oplocie bawełnianym, lekko postrzępionym, ze złączem ceramicznym i bakelitową wtyczką...

Poszperałem u moich rodziców licząc że może chociaż "sznur do kuchenki" znajdę (od "sznura do żelazka" różnił się brakiem bawełnianego oplotu) - niestety. Ale za to znalazłem "sprzęgło" w oparciu o które można by sznur do żelazka zrobić! Jest to chyba jeden z ostatnich produkowanych modeli, bez "uziemienia":

I pomyśleć, że nie uratowałam babcinego żelazka...
Wstyd. Poszło na hasiok razem z tym oplecionym sznurem, wspomnianym przez Kamę.
Nie mam pojęcia, jak ten fakt odpokutować.

Tymczasem chciałabym zaprezentować żelazka pochodzące w Wołynia, prezentowane na wystawie Muzeum Etnograficznego we Wrocławiu:

Bardo (Wartha) w powiecie ząbkowickim. Żelazka ze zbiorów historycznego Zajazdu pod Złotym Gryfem:

Szlak Ginących Zawodów to gospodarstwo - skansen, znajdujące się w Kudowie - Czermnej (Čermná), na Dolnym Śląsku, w powiecie kłodzkim, przy ulicy Bolesława Chrobrego 43a.
W jednym z budynków można obejrzeć tu ciekawą kolekcję starych żelazek z różnych okresów.
To jej ze skansenu w Wambierzycach sporo jej jeszcze brakuje.

Zdjęcia wykonałam w lutym 2024 roku.

Żelazka prezentowane na wystawie w Izbie Śląskiej - Gawlikówce (Plac Pod Lipami 3, Katowice - Giszowiec):