Strażnicy Czasu

Trzebule- palac (2011)

Myślałem że w związku ze stanem pałacu na zewnątrz w środku będzie wydmuszka.
Ale okazało się że jest całkiem przyjemny! Co prawda został zerżnięty do gołej cegły, ale właściciel umieścił na niej parę dawnych detali wystroju. W środku generalnie zorganizował coś w rodzaju mini klubu, dyskoteki? Choć bardziej prawdopodobne że była to aranżacja na jakiś teledysk, biorąc pod uwagę że scena blokuje drzwi. Ciekawi mnie również czy ten głaz w środku jest oryginalną i integralną częścią pałacu, czy został tu przywleczony z niewiadomych przyczyn.

Na kompleks pałacowy oprócz głównego budynku składa się dziedziniec, parę budynków gospodarczych i staw. Pałac został wybudowany w okolicach 1802 roku, gdy Trzebule stały się własnością Żychlińskich. Następnie przeszły pod władanie Lichnowskich, potem von Groesen i von Stentsch. Na początku XX wieku, w latach 1900-1920, wieś należała do rodziny von Finckerstein. Po wojnie tradycyjnie przekazany PRR-om, do 1972 roku znajdowały się w nim mieszkania. Potem przez kilka lat stał opuszczony aż w 1981 ponownie zamieszkali w nim ludzie po kompleksowym remoncie. Obecnie wystawiony na sprzedaż za około 800 tysięcy. Kubatura budynku 600 m^2, 15 pomieszczeń.

Sam pałac w stylu neoklasycyzmu powstał na murach starej rezydencji - ponoć jest nadal widoczna w piwnicach.

Pałac rozplanowany jest na rzucie podkowy z elewacją frontową, zwróconą w kierunku wschodnim. Jednokondygnacyjny, podpiwniczony budynek z dwukondygnacyjnym ryza­litem, nakryty został dachem dwuspadowym w części środkowej oraz pulpitowymi nad ry­zalitami elewacji zachodniej. Fasada zakomponowana jako dziewięcioosiowa, została zaak­centowana w części środkowej trzyosiowym, dwukondygnacyjnym ryzalitem pozornym. W osi środkowej umieszczone zostało wejście główne. Układ horyzontalny fasady podkre­śla cokół oraz gzyms międzykondygnacyjny. Prostokątne otwory okienne, ujęte w profilo­wane obramienia, zwieńczone zostały prostymi naczółkami. Elewacja ogrodowa, zachod­nia, bardziej urozmaicona, została rozczłonowana dwukondygnacyjnym ryzalitem, w czę­ści środkowej oraz ryzalitami narożnymi. Ryzalit środkowy, zwieńczony tympanonem, skomunikowany został ze skrzydłami bocznymi łącznikami mieszczącymi po dwa półko­liście zamknięte okna. Elewacje boczne, sześcioosiowe, mają otwory okienne opracowane analogicznie do elewacji wschodniej i zachodniej.

źródło http://www.lwkz.pl/monument/show/id/600/letter/T