Strażnicy Czasu

Najstarsza warownia krzyżacka na Ziemi Chełmińskiej, budowę rozpoczęto około połowy XIII wieku, zaś zakończono w pierwszej połowie wieku następnego. Posiada nietypowy narys podkowy, powstawał bowiem w czasie kiedy jeszcze nie wykształciła się typowa forma zamku konwentualnego na planie regularnego czworoboku. Początkowo stanowił bazę wypadową do podboju ziem Prusów, później był siedzibą komtura. W 1454 roku mieszczanie toruńscy oblegli i zdobyli zamek, co zapoczątkowało wojnę trzynastoletnią. Wkrótce po zdobyciu toruńska rada miejska nakazała zburzenie warowni by uniemożliwić powrót wojsk Zakonu, jak też każdej innej władzy zwierzchniej.
Przez wieki ruiny zamku wykorzystywane były jako bastion i wysypisko śmieci, dopiero od 1966 roku prowadzono tu prace konserwatorskie. Do dzisiaj zachowały się wieża ustępowa (gdanisko) wraz z prowadzącym do niej gankiem, fosa, dolne partie murów parteru na odcinku południowym, resztki ośmiobocznej wieży - stołpu i piwnice.

Na pierwszych trzech zdjęciach makieta zamku wystawiona na ekspozycji muzealnej w piwnicach.