W Bielawie (Langenbielau), przy ulicy Wojska Polskiego 7, u zbiegu z ulicą 1 Maja, tuż obok parku oraz dawnego zamku Sandreckich, znajduje się kompleks zabudowań dawnego młyna dworskiego.
Historia młynarstwa w tym miejscu jest bardzo stara, najpewniej sięgająca swoimi tradycjami czasów średniowiecza. Od stuleci istniały nieopodal stawy, będące rezerwuarem wody dla zakładu młynarskiego.
W źródłach pojawia się wzmianka, iż w pierwszej połowie XVIII wieku dzierżawcą obiektu był Hans Friedrich Burghard. Młyn zapewne napędzany był wówczas klasycznym kołem młyńskim, najpewniej podsiębiernym.
W XIX wieku zabudowania młyńskie rozbudowano, a technologię przemiału mąki udoskonalono.
Przy młynie zaczął funkcjonować także browar (być może istniał on już wcześniej, browary lub gorzelnie stanowiły bowiem typową składową folwarków dworskich), a z czasem także gospoda.
Młyn zakończył działalność w roku 1930.
Wkrótce zasypano młynówkę, podejrzewam, że ten sam los spotkał piwnicę z urządzeniami napędowymi. Od tamtej pory dawny młyn pełnił już wyłącznie funkcję mieszkalną, a otaczająca go zabudowa stała się składową zwyczajnego gospodarstwa rolniczego.
Obecnie obiekt nie różni się zbytnio od innych przedwojennych domów, znajdujących się w okolicy. Jego ciekawą historię zdradzają jednak archiwalne mapy.
Zdjęcia wykonałam we wrześniu 2023 roku.