Spotkałam się z głosami negującymi militarne przeznaczenie tej tajemniczej konstrukcji, według których dziwna budowla miała być np. stacją rozładunkową kolejki transportującej materiał budowlany.
Niemniej jednak obiekt ten posiada niewielkie okienko z doskonałym widokiem na koronę zapory, a we wnętrzu pozostałość konina, najpewniej podłączonego niegdyś do prostego piecyka typu "koza". Nigdzie nie dostrzegłam, niestety, siatki Ledóchowskiego. Na frontowej elewacji betonowej konstrukcji można za to zauważyć charakterystyczne ubytki, będące zapewne śladami po uderzeniach pocisków. Wygląda na to, że nasz domniemany schron został więc kiedyś intensywnie ostrzelany.
Wyraźnie widać jednak, że pociski wbiły się w mur głęboko, co oznacza, że budowla ta nie mogła się poszczycić wybitnie wysoka klasą odporności (o ile w ogóle z założenia takową miała).
Bardzo ciekawie przedstawiają się kamienne schodki, ułożone z bloków skalnych, wiodące do omawianego obiektu z poziomu zapory.
Faktem jest także to, że zapora "Porąbka" w czasie wojny była wysadzana aż dwukrotnie. We wrześniu roku 1939 jedno jej przęsło wysadzili Polacy, by powstrzymać zmierzających od strony Żywca Niemców, a w roku 1945 także i Niemcy wysadzili jedno z przęseł.
Zdjęcia wykonałam w grudniu 2018 roku, niektóre z narażeniem życia i zdrowia.
Lokalizacja
