Strażnicy Czasu

W Warszawie byliśmy jedynie gośćmi, wpadliśmy pociągiem w ramach wykupionego wcześniej biletu weekendowego w zasadzie tylko na chwilę: na kawę w kawiarni "Stara Praga" oraz po to, by zajrzeć do Muzeum Warszawskiej Pragi.
Przy okazji sprawdziliśmy framugi drzwi, opisane na świetnej stronie mezuzy.eu.
Wycieczkę potraktowaliśmy raczej na luzie, mając pewność, że w stolicy nie brakuje bardziej zawziętych od nas tropicieli śladów dawnej kultury żydowskiej.

Już na wstępie odpadło nawiązanie bliższej znajomości z odrzwiami mieszkań w kamienicy znajdującej się pod numerem 18, przy legendarnej ulicy Brzeskiej.
Obiekt jest niedostępny i przygotowywany do remontu, zaglądanie do jego wnętrza w narodowe święto okazało się niemożliwe, a na dodatek żadne z nas nie poczuwało się do roli włamywacza. Do Bilba Bagginsa raczej nam daleko.

Podobnie przedstawiała się sprawa z zabytkowym budynkiem przy ulicy Stefana Okrzei 30, który okazał się być opuszczony: w cuchnącej, ciemnej bramie odbiliśmy się od dokładnie zblokowanych drzwi.
Trudno, przepadło.

Całkowicie niezrażeni tym faktem zajrzeliśmy na ulicę Ząbkowską, przystrojoną i radosną z powodu niedawno obchodzonego swojego święta. Zaczęliśmy od herbaty i kawy.

Ulica Ząbkowska 6.
Pierwszy ze śladów:

Drugi ślad z tej samej kamienicy.

Nieopodal znajduje się jeszcze jeden ślad po mezuzie, opisywany na Wirtualnym Sztetlu. Fala go co prawda zauważył, zawołał mnie, jednak ja w swej ignorancji uznałam, że jest to relikt zbyt niepewny i byle jaki, w efekcie machnęłam na niego ręką nie robiąc mu nawet zdjęcia...
Ale wtopa...
Na pocieszenie i obronę mogę dodać jedynie to, że dotychczas nie trafiłam w sieci na zdjęcia obu prezentowanych tu "mezuzek" z tej kamienicy.

Ulica Ząbkowska 12.
Pierwszy ślad znajdziemy w oficynie, na framudze drzwi pierwszej klatki schodowej po stronie lewej. Nacięcie jest zalepione i zamalowane, widać je jedynie pod kątem.

Drugi ze śladów, chyba najpiękniejszy na całej ulicy, znajduje się tuż obok, we wnętrzu klatki schodowej, na drewnianych drzwiach mieszkania na parterze.

W głębi podwórka, po lewej stronie, na drzwiach kolejnej klatki schodowej, znajduje się kolejny relikt.
Niestety, czas i nieświadoma ręka ludzka (mam przynajmniej nadzieję, że nie było to w pełni świadome działanie), obeszły się z nim dość okrutnie.

W tej samej klatce schodowej zauważyłam na prawej framudze starych drzwi podejrzane "zamieszanie", w dodatku w charakterystycznej lokalizacji i skośnym ustawieniu.
Raczej nie mam wątpliwości, czym mogły zostać spowodowane takie zaburzenia faktury drzwi.

Niestety, na tę chwilę to wszystkie ciekawe zdjęcia śladów po mezuzach, jakimi dysponujemy. Mamy nadzieję, że chociaż troszeczkę udało nam się uzupełnić wiedzę o warszawskich reliktach tego typu, chociaż przyznam szczerze, że tego dnia byliśmy już tak zmęczeni (przynajmniej ja byłam zmęczona) trzydniowym buszowaniem po trzech wyjątkowych miastach Polski, że kompletnie nie przyłożyłam się do mezuzowych poszukiwań na Pradze uznając, że pewnie wiele innych osób dawno już świeciło latarkami w tych miejscach.
Mało tego - z ulgą przyjęłam fakt niedostępności domu przy ulicy Brzeskiej 18.

Dla podkreślenia tego faktu w pociągu przespałam niemal całą drogę powrotną do domu.

Z dawniejszych czasów pozostało nam jeszcze zdjęcie współczesnej mezuzy, umieszczonej na drzwiach Synagogi Nożyków na Placu Grzybowskim:

I jeszcze jednego obiektu tego typu, znajdującego się przy ulicy Twardej 6.
W podziemiach Synagogi Nożyków znajduje się tam sklep koszerny ze współczesną mezuzą na odrzwiach: