Kraków – Synagoga Zuckera
: środa 18 mar 2015, 21:11
Przycupnięta pomiędzy wyższymi kamienicami i blokami mieszkalnymi przy ul. Węgierskiej, wyróżnia się od nich swoim kształtem oraz barwą cegieł.
Leżące na prawym brzegu Wisły krakowskie Podgórze, w czasach Galicji (w latach 1784 - 1915) było osobnym "Wolnym Królewskim Miastem" i przez pewien czas nosiło nazwę Josefstadt. W tym rozwijającym się, konkurencyjnym dla Krakowa mieście, szybko pojawiła się społeczność żydowska. Mimo swojej rosnącej liczebności, podgórscy Żydzi długo podlegali gminie w Wieliczce. Skutkiem tego, nie mieli u siebie synagogi, podobnej do sąsiednich synagog na lewobrzeżnym Kazimierzu. Obrzędy religijne odbywali w prywatnych domach modlitwy, zwanych sztyblami. Najbardziej znanym z nich był Bejt Midrasz Chasidim - Dom Nauki Chasydów - znajdujący się przy ulicy Węgierskiej 5. Zbudował go Dawid Zucker.
Dom ten nazywany jest dziś Synagogą Zuckera.
Budynek wzniesiono w latach 1879-81 w stylu historyzmu, z elementami neoromanizmu. Jego fasadę zdobią imitacje trzech zamkowych wież. W wielkich półkolistych otworach okiennych wstawione są dziś nowe, jednoczęściowe okna (których szyby działają niczym lustra niepozwalające zaglądać do środka).
Zucker przeznaczył budynek Stowarzyszeniu Domu Modlitwy i Wsparcia Betha-Midrasz Chasidim. W odróżnieniu od synagogi, w domu tym, nie tylko modlono się i uczono Chasydów, ale również spożywano posiłki i sypiano, jak w normalnym domu.
Podczas okupacji synagoga znalazła się w obrębie krakowskiego getta. W budynku Niemcy składowali wyposażenie pochodzące z innych krakowskich synagog. Pod koniec wojny synagoga została zdewastowana przez hitlerowców. Po wojnie pusty budynek uległ nacjonalizacji i był przekazany Zakładowi Doskonalenia Zawodowego. Utworzono w nim stolarnię oraz magazyn. Po latach PRL-u, wyeksploatowany i nie remontowany, stanowił ruinę. W 1995 r. pozbawioną więźby dachowej synagogę zakupiła Galeria Starmach. Poddano ją wówczas gruntownej renowacji z przebudową stropu oraz dachu.
Mieszcząca się w nim galeria prezentuje dzieła polskich artystów współczesnych.
Leżące na prawym brzegu Wisły krakowskie Podgórze, w czasach Galicji (w latach 1784 - 1915) było osobnym "Wolnym Królewskim Miastem" i przez pewien czas nosiło nazwę Josefstadt. W tym rozwijającym się, konkurencyjnym dla Krakowa mieście, szybko pojawiła się społeczność żydowska. Mimo swojej rosnącej liczebności, podgórscy Żydzi długo podlegali gminie w Wieliczce. Skutkiem tego, nie mieli u siebie synagogi, podobnej do sąsiednich synagog na lewobrzeżnym Kazimierzu. Obrzędy religijne odbywali w prywatnych domach modlitwy, zwanych sztyblami. Najbardziej znanym z nich był Bejt Midrasz Chasidim - Dom Nauki Chasydów - znajdujący się przy ulicy Węgierskiej 5. Zbudował go Dawid Zucker.
Dom ten nazywany jest dziś Synagogą Zuckera.
Budynek wzniesiono w latach 1879-81 w stylu historyzmu, z elementami neoromanizmu. Jego fasadę zdobią imitacje trzech zamkowych wież. W wielkich półkolistych otworach okiennych wstawione są dziś nowe, jednoczęściowe okna (których szyby działają niczym lustra niepozwalające zaglądać do środka).
Zucker przeznaczył budynek Stowarzyszeniu Domu Modlitwy i Wsparcia Betha-Midrasz Chasidim. W odróżnieniu od synagogi, w domu tym, nie tylko modlono się i uczono Chasydów, ale również spożywano posiłki i sypiano, jak w normalnym domu.
Podczas okupacji synagoga znalazła się w obrębie krakowskiego getta. W budynku Niemcy składowali wyposażenie pochodzące z innych krakowskich synagog. Pod koniec wojny synagoga została zdewastowana przez hitlerowców. Po wojnie pusty budynek uległ nacjonalizacji i był przekazany Zakładowi Doskonalenia Zawodowego. Utworzono w nim stolarnię oraz magazyn. Po latach PRL-u, wyeksploatowany i nie remontowany, stanowił ruinę. W 1995 r. pozbawioną więźby dachowej synagogę zakupiła Galeria Starmach. Poddano ją wówczas gruntownej renowacji z przebudową stropu oraz dachu.
Mieszcząca się w nim galeria prezentuje dzieła polskich artystów współczesnych.