Strażnicy Czasu

Na krakowskim Kazimierzu, w rogu ulic Szerokiej, Miodowej i Starowiślnej znajduje się budynek dawnej łaźni rytualnej, tzw. Mykwy Wielkiej.
Łaźnia została wybudowana w 1567 r., co świadczy o licznej już wtedy gminie żydowskiej. Po 350 latach, z początkiem XX w. uległa przebudowie, uzyskując obecny kształt. Zniszczono wtedy średniowieczny wystroju wnętrza.

Na szczęście w podziemiach zachował się basen kąpielowy oryginalnej Mykwy. Schodzi się do niego czterdziestoma kamiennymi schodami.
Basen kąpielowy był stale zaopatrywany w bieżącą wodę, również w deszczówkę. Służył do oczyszczania i ablucji.
Zanurzali się w nim prozelici, osoby przechodzące aktem obrzezania na judaizm.
Kąpały się w mykwie kobiety zamężne oczyszczając się po porodzie oraz po okresie menstruacji, przed ponownym podjęciem współżycia z mężem.
W wodzie mykwy płukano nowe przybory kuchenne.
Mężczyźni obmywali się w mykwie raz w roku, przed świętem Jom Kippur.
Najczęściej z mykwy korzystali ortodoksyjni Chasydzi, którzy schodzili do basenu codziennie przed każdymi modłami.

Obecnie budynek łaźni zajmuje restauracja, hotel oraz teatr żydowski, a znajdująca się w podziemiach Mykwa jest udostępniana dla zwiedzających.