Strażnicy Czasu

Cmentarz parafii Świętej Trójcy w Będzinie, położony na Górze Zamkowej, jest jedną z najstarszych nekropolii na terenie miasta. Powstał najpewniej pod koniec XVII lub na początku XVIII wieku, a starszym rodowodem mogą poszczycić się jedynie nieistniejące już miejsca pochówków zakładane wokół kościołów (chodzi tu o kościół pw. świętej Katarzyny w Będzinie - Grodźcu oraz położony nieopodal będzińskiego zamku kościół pw. Świętej Trójcy).
Wątek ten, poza oczywistym i wynikającym z tytułu powodem powstania, ma - w moim zamyśle - stanowić także swoisty katalog zabytkowych, przedwojennych nagrobków, z których bardzo wiele zachowało się do dziś na terenie omawianego cmentarza.

Zdjęcia wykonałam wieczorem, na początku września 2016 roku. Niestety, udało mi się uchwycić jedynie południowo - zachodni kwartał nekropolii, gdyż szybko zapadający zmierzch zniweczył moje ambitne plany. Dodatkowo okazało się, że wśród pomników zamieszkało całe stado zdziczałych i bardzo niegościnnych kotów, które dokładnie ofukały mnie od stóp do głów i nasyczały się na mój temat, ile wlezie.
Na dobitkę w bramie pojawili się funkcjonariusze Straży Miejskiej, najwyraźniej zaniepokojeni obecnością dziwnie zachowującej się, skulonej osoby, gadającej do siebie i krążącej między grobami z latarką w ręku.
Nie ma co, kolejny raz dałam czadu...

Zdjęcia nagrobków i sygnatur kamieniarzy poukładałam w wątku w kolejności, w jakiej je fotografowałam.
Na początek pochodzący z 1899 roku grobowiec rodziny Otto i sygnatura E. Broniszewski:

Grobowiec rodziny Piechulek, prawdopodobnie pochodzący z roku 1912, został wykonany w sosnowieckim zakładzie kamieniarskim Jana Zagórskiego.
Po rozmowie z obecnym właścicielem firmy, która mimo upływu stulecia nadal funkcjonuje i pozostaje w rękach tej samej rodziny dowiedziałam się, że Jan Zagórski rozpoczął działalność w 1907 roku, więc zmarły w 1893 roku Robert Piechulek musiał pierwotnie na swej mogile posiadać inny nagrobek.

Grobowiec rodziny Styniewskich i rodziny Knedyk.
Rok 1900 i sygnatura E. Broniszewskiego:

Sygnatura zakładu kamieniarskiego P. Haraczek z Będzina i przepiękna rzeźba Maryi, zostały umieszczone na grobowcu rodziny Tomasików:

Grób, w którym spoczął Piotr Dymek, pochodzi z 1903 roku.
Wykonano go w wyżej wspomnianym zakładzie, jednak w tym przypadku sygnaturę zamieszczono w formie skrótu.

Piękny grobowiec rodziny Warwas z Chrystusem w Ogrójcu, wykonany w pracowni Jana Zagórskiego około 1920 roku:

Grób rodziny Jędżejek, rok 1904. Pomnik sygnowany jest nazwiskiem pana Broniszewskiego.

Na nagrobku Mikołaja Leszczyńskiego co prawda udało mi się odnaleźć pozostałości sygnatury kamieniarskiej, jednak okazała się ona być nieczytelna.

Grób Emilii Bachmińskiej i płyta nagrobna z zakładu kamieniarskiego P. Haraczek w Będzinie:

Pan Broniszewski, rok 1905.
Grobowiec rodziny Ścibich: