Strażnicy Czasu

W literaturze niemieckiej takie pionowe nacięcia noszą nazwę "Wetzrillen" - czyli w wolnym tłumaczeniu " rowki szlifierskie". Inna ich nazwa to "Teufelskralle" - "diabli pazur". Według legend czart niezadowolony z faktu budowy kościoła chciał go zniszczyć, rozdrapując swoimi szponami. Cała sztuka oczywiście się nie udała, mury kościoła okazały się zbyt solidne, więc pozostały na nich tylko ślady po diablej frustracji

Złotoryja (Goldberg), kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.
Elewacja była wielokrotnie czyszczona i odświeżana, ale tu i ówdzie nadal zauważyć można interesujące nas relikty.

Na południowej elewacji ceglanego, gotyckiego kościoła pod wezwaniem św. Katarzyny w Bierutowie (Bernstadt), miasteczku położonym w powiecie oleśnickim, uważny obserwator dostrzeże bardzo charakterystyczne, okrągłe wgłębienia oraz podłużne nacięcia. Zachowało się ich tu całe mnóstwo!
Bierutów odwiedziłam w podłym nastroju, w czerwcu 2020 roku.
Przyznam, że "dołki pokutne" i "rowki szlifierskie" bardzo poprawiły mi tamtego dnia humor.

Lokalizacja

Po czterech latach mieszkania w niemieckim Bad Hersfeld, udało mi się w końcu sfotografować "diable pazury" na tamtejszym kościele. Tajemnicze rowki znajdują się w południowej części tej średniowiecznej świątyni, na kolumnie przed drzwiami do prezbiterium.
Na bocznej ścianie zauważyłem również otwór przypominający "dołek pokutny".

Zielęcice (Grüningen) w powiecie brzeskim.
Oto średniowieczny, gotycki kościół poewangelicki, obecnie noszący wezwanie Chrystusa Króla.
Nie zawiódł mnie.

Zdjęcia wykonałam w listopadzie 2020 roku.
Lokalizacja

Na ostatniej fotografii widoczne piękne porównanie dołka pokutnego i śladu ostrzału. Nie sposób pomylić tych dwóch rzeczy, ale trzeba je najpierw zobaczyć i poznać.

Sobocisko (Zottwitz) w gminie Oława.
Na ścianie prezbiterium mocno uszkodzonego pod koniec II Wojny Światowej kościoła pod wezwaniem Wniebowzięcia Matki Bożej udało mi się wypatrzeć moje ulubione zagłębienia, będące najpewniej śladami po świdrach ogniowych.
Od razu humor mi się poprawił.

Lokalizacja
Zdjęcia wykonałam w listopadzie 2020 roku.

kusmanek pisze:W literaturze niemieckiej takie pionowe nacięcia noszą nazwę "Wetzrillen" - czyli w wolnym tłumaczeniu " rowki szlifierskie". Inna ich nazwa to "Teufelskralle" - "diabli pazur". Według legend czart niezadowolony z faktu budowy kościoła chciał go zniszczyć, rozdrapując swoimi szponami. Cała sztuka oczywiście się nie udała, mury kościoła okazały się zbyt solidne, więc pozostały na nich tylko ślady po diablej frustracji

Ciekawe wersja o frustracji diabła bardzo mi się podoba.
Dowiedziałam się - czym są te podłużne ślady. Otóż w Skansenie w Sopocie wytłumaczono mi iż to ślady po tzw. pługu ogniowym. I dopiero kiedy sprawdziłam w necie, trafiłam na coś takiego: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/ ... reiben.gif
Olśniło mnie, bo dotarło do mnie, że widywałam to na co dzień. Moja niania tak nieciła ogień!!!
A pan ze Skansenu akurat pokazywał zastosowanie kawałka drewna, kiedy go zapytałam o ślady na murach kościołów...
pozdrawiam

Karolina Kot pisze:Aha - trafiłam ostatnio na bardzo ciekawy blog, pisany przez osobę o podobnych pasjach. Serdecznie polecam zajrzeć, mnie wciągnęło!
O proszę: TUTIVILLUS I INNI i jeszcze ciąg dalszy bloga: Tutivillus i inni … i ja.

Bardzo dziękuję za miłe słowa
Dołki ogniowe to bardzo ciekawy temat. A czytając, a także przeglądając Wasze zdjęcia znalazłam też gmerki. To też ciekawe, bo gmerki z katedry gnieźnieńskiej powtarzają się u Św. Wita w Pradze. Sama znalazłam gmerk na portalu do Mariackiego gdańskiego. Znany mi od lat, a jednak przyjrzałam się detalowi portalu dopiero w tym roku
Do tego wszystkiego - dodałabym jeszcze "garnki w ścianie"
pozdrawiam serdecznie

Witamy na Forum
Temat holośników - bardzo interesujący. Kolejny element, na ktory trzeba będzie zwrócić uwagę podczas zwiedzania świątyń.
Co do pługa ogniowego - ciekawa hipoteza. Myślę, że w przypadku "diablich pazurów" miałoby to sens, chociaż nie wiem, jak siłę tarcia przenoszono by wówczas na element, który ulegałby zapłonowi.
Niektóre przykłady ewidentnie pasują mi raczej do średniowiecznego krzesiwa. Ale to temat ciągle niewyjaśniony. Przydałoby się kiedyś sprawdzić wszystkie hipotezy eksperymentalnie.

Ale numer z tymi otworami poprawiającymi akustykę!
No i masz babo placek, trzeba będzie jeszcze raz zaglądnąć do paru kościołów. Nie dość, że się kilka razy zdarzyło, że mnie ksiądz proboszcz z wikarym pogonili, bo "w podejrzany sposób kręciłam się przy murach kościoła" to teraz jeszcze to!
Super!

A tymczasem słabo zachowane dołki i ryty, które udało mi się namierzyć na kościele pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Złotoryi (Goldberg, przez złośliwców nazywanej także Goldnase).
Zdjęcia wykonałam latem 2020 roku i zapomniałam o nich.