Strażnicy Czasu

Portsdown Hill to długi kredowy grzbiet w Hampshire w Anglii wznoszący się ok 8 km od Portsmouth i Gosport. Forty na Portsdown Hill zostały zbudowane w wyniku decyzji Komisji Królewskiej z 1859 r. , jako część szeregu fortyfikacji zbudowanych w celu obrony Portsmouth i jego stoczni przed możliwym atakiem z głębi lądu, a głównie przed ostrzałem nowoczesnej artylerii której zasięg znacznie się zwiększył co spowodowało, że wcześniej powstałe linie fortów nie spełniały już swojego zadania. Wzdłuż 10 km grzbietu zaplanowano serię 6 fortów. Z zachodu na wschód są to forty Fareham, Wallington, Nelson, Southwick, Widley i Purbrook. Linia została wykończona na wschodnim krańcu redutą Crookhorn i redutą Farlington. Za główne zagrożenie uważano Napoleona III, króla Francji , ale wkrótce po ukończeniu fortów zagrożenie to ustąpiło. Z tego powodu stały się znane jako „Szaleństwo Palmerstona” (Palmerston był to twórcą całej koncepcji obrony wybrzeża opartej o fortyfikacje stałe.), ale choć nigdy nie były potrzebne do pierwotnego celu, były przydatnymi stanowiskami dział przeciwlotniczych podczas II wojny światowej . Fort Nelson to typowy fort wielokątny lub Palmerston . Jest sześcioboczny z głębokim rowem chronionym trzema kaponierami . Nad każdą kaponierą znajduje się dobrze chroniona działobitnia na moździerze . Pierwotnie wchodziło się do niego przez dwa mosty rozsuwane Guthrie do bloku koszar dla 172 oficerów i żołnierzy. Blok koszarowy chroniony jest redanem w kształcie litery V. Duży, otwarty plac apelowy zapewnia dostęp do magazynów znajdujących się 12 metrów pod nim. Na wałach znajdują się otwarte stanowiska dla 64-funtowych dział gwintowanych ładowanych przez lufę i 6,6-calowych haubic RML . Istnieją również trzy kazamaty Haxo dla 7-calowych gwintowanych armat z zamkiem do ładowania.

W opisie zdjęć posłużę się numerami z zamieszczonego poniżej planu fortu.

Wnętrza budynku koszarowego.

Pomieszczenia w koszarach.

Do składów amunicyjnych wykutych w skale i znajdujących się 12 metrów pod placem apelowym, prowadzą tunele z drogi wewnętrznej przed koszarami. Na planie magazyny oznaczono nr.10.

Przez magazyn amunicyjny prowadziło także przejście do kaponiery i baterii północnej co powodowało spore zagrożenie przypadkowego wybuchu spowodowanego przez przemieszczających się żołnierzy. Dlatego też wykuto dodatkowy chodnik (bajpas), pozwalający ominąć magazyny amunicyjne przez przechodzących tunelem żołnierzy. Z tuneli prowadzą także wyjścia na górny wał artyleryjski.

Baterie dolne były przystosowane do ostrzału przedpola twierdzy za pomocą moździerzy.

Górna bateria artyleryjska.

Górna bateria.

Wschodnia i zachodnia kazamata na górnej baterii.