Piętrowy, murowany budynek, wzniesiony na planie czworoboku, zaopatrzono w półkoliście zakończone okna oraz dwie pary drzwi - osobne dla mężczyzn i kobiet - prowadzące pierwotnie do głównej sali modlitewnej oraz babińca.
Układ otworów okiennych jest czytelny do dziś.
Synagoga została zniszczona podczas pożaru miasta w 1903, ale odbudowano ją dwa lata później. Kolejne zniszczenia przyniosła II Wojna Światowa - świątynia została wówczas doszczętnie zdewastowana przez Niemców.
Niestety, nie dane mi było zajrzeć do środka.
Ale jak prawi Wikipedia:
Wewnątrz na ścianach głównej sali modlitewnej zachowały się fragmenty polichromii. Na jednej ze ścian znajduje się malowidło przedstawiające Świątynię Jerozolimską oraz inskrypcję hebrajską, odkryte i odnowione w 2003 roku dzięki Fundacji Wiecznej Pamięci. Wnęka po Aron ha-kodesz, która znajdowała się na ścianie wschodniej została zamurowana.
Synagoga w Bieczu została upamiętniona tablicą pamiątkową, umieszczoną na jej elewacji w roku 1998.
Umieszczony na niej napis brzmi:
„In Memoriam. Dla upamiętnienia tragedii żydowskich dzieci, kobiet i mężczyzn z Biecza i okolic okrutnie prześladowanych i wymordowanych przez hitlerowskich oprawców w latach 1939–1945”.
Zdjęcia wykonałam w czerwcu 2021 roku.
