.I w tej uroczej kieleckiej wsi, w jej północnej części, stoi na wzgórzu niewielki kościół drewniany. Mimo skromnej "postury" ma niebagatelne znaczenie. Jest bowiem najstarszą istniejącą drewnianą budowlą sakralną na Kielecczyźnie.
Świątynia jest orientowana, o konstrukcji zrębowej a pochodzi z 1527 roku i została wzniesiona na miejscu starszej budowli, prawdopodobnie z XII wieku.
Obecny kościół składa się z prostokątnej nawy i zamkniętego wielobocznie prezbiterium. Prezbiterium nie jest wyodrębnione od nawy. Całość nakrywa dach gontowy ozdobiony sygnaturką. Fundament kościoła tworzy solidna podmurówka z kamienia. Wczesne kościoły drewniane nie miały wież a okna umieszczone były tylko od strony południowej. Tak jest i tutaj. Także od południa dobudowano, w późniejszym czasie, niewielką kruchtę, która kryje wejście do świątyni. Portal wejściowy oraz niektóre elementy świątyni mają detal gotycki. Takim elementem jest, na przykład, ośli grzbiet portalu.
Wnętrze nawy kościoła nakryte jest stropem, z zachowaną renesansową polichromią z pierwszej połowy XVI wieku, z motywem kasetonów. Współczesna kościołowi jest także kamienna posadzka. Zachował się również późnorenesansowy ołtarz główny z bramkami, pochodzący z drugiej polowy XVII wieku, z kamienną mensą oraz barokowa nadbudową. Wydaje mi się jednak, że ołtarz ten nie pochodzi z tego kościołka. Jest za duży! Na wyposażeniu świątyni znajdował się także późnogotycki tryptyk, obecnie przechowywany w Kaplicy Zdrojowej w Busku, w kościele wisi kopia. Cennym eksponatem jest również drewniany krucyfiks z XVI wieku.
Przez wieki kościółek był kilkakrotnie remontowany, a w XIX wieku został nawet opuszczony, ze względu na znaczne zniszczenia. Wówczas też rozebrano, stojącą obok, drewnianą dzwonnicę.
Likwidacji uległ także przykościelny cmentarz. Z dawnych nagrobków zachowała się tylko płyta nagrobna Anny Gniewoszowej z 1630 roku, prezentowana obok wejścia.
Ciekawostką innego rodzaju, związana raczej z miejscowością niż opisywanym zabytkiem jest fakt, że na początku XX wieku właścicielami wsi była rodzina o nazwisku...Lenin. Na szczęście nie spokrewniona ze znanym powszechnie Leninem
.