W ich rejonie natrafić można na niezwykłą ciekawostkę, która z całą pewnością zaintryguje każdego miłośnika dawnego młynarstwa.
Otóż okazuje się, że w tym miejscu istniała niegdyś pracownia kamieniarska, w której wykonywano tradycyjne młyńskie kamienie. Do dziś wśród porośniętych mchem głazów, w niezwykle malowniczej scenerii dolinki i szumiącego po głazach potoku, natrafić można na porzucone, okrągłe kamienie o różnym stopniu wykończenia. Cześć z nich odprysnęła lub pękła w czasie obróbki, niektóre - zwłaszcza te porzucone w okolicy Czerwonej Wody i kamiennej rampy, zapewne będącej niegdyś składową mostu służącego do przenoszenia głazów na drugi brzeg - wyglądają jakby zsunęły się podczas transportu.
Przyznam, że fotografując te pozostałości dawnej pracy kamieniarskiej byłam po prostu wzruszona i czułam się niemal jak Thor Heyerdahl w kamieniołomie w kraterze Rano Raraku na Wyspie Wielkanocnej.
Zresztą - co tu dużo pisać.
Sami zobaczcie! Mnie po prostu w duszy grało, gdy fotografowałam te cuda.
Oczywiście nie miałabym zielonego pojęcia o tym niezwykłym miejscu, gdybym nie skręciła... ścieżką w bok.
