Na terenie obecnego Sosnowca znajdowało się kilka oddziałów roboczych obozów w Łambinowicach (Stalag VIII B Lamsdorf, następnie Stalag 344) oraz Cieszynie (Stalag VIII B Teschen):
- Arbeitskommando It. 49 Stalagu VIII B Teschen. Jeńców zakwaterowano na terenie fabryki w Sosnowcu.
- Arbeitskommando E 538 Stalagu VIII B Teschen. Jeńcy pracowali w kopalni "Renardgrube" (kop. Sosnowiec). 7.01.1945 oddział liczył 526 ludzi. Zdarzały się śmiertelne wypadki przy pracy.
- Arbeitskommando E 579 Stalagu VIII B Teschen. Utworzony 01. września 1943 na Niwce, zlikwidowany 42. stycznia 1945 roku. Mieścił się w 8 barakach na obszarze 35 tys. metrów kwadratowych. Przeciętny stan liczbowy: 600 jeńców, ogółem przez obóz przeszło ok. 1000 osób. Jeńcy pracowali w kopalni Modrowgrube (Modrzejów). Dwóch jeńców zginęło, zwłoki pochowano na miejscowym cmentarzu. 07. stycznia 1945 roku oddział liczył 612 osób.
- Arbeitskommando E 702 Stalagu VIII B (344) Lamsdorf. Utworzony w końcu 1943 roku w Klimontowie, zlikwidowany w styczniu 1945. Mieścił się w zabudowaniach obok kopalni Klimontów. Przeciętny stan liczbowy oddziału wynosił 350 - 400 jeńców, na 07.01.1945 - 226 jeńców.
- Arbeitskommando E 707 Stalagu VIII B Teschen. Stan na 07. stycznia 1945 roku - 119 jeńców, pracujących na terenie miasta Sosnowiec.
- Arbeitskommando E 744 Stalagu VIII B (344) Lamsdorf. Utworzony w maju 1943 roku w Kazimierzu Górniczym, zlikwidowany 20 stycznia 1945. Mieścił się przy kopalni Kasimirgrube (kop. Kazimierz). Przeciętny stan liczbowy oddziału wynosił ok. 800 jeńców, na 07.01.1945 - 497 jeńców.
- Arbeitskommando E 759 Stalagu VIII B Teschen. Jeńcy pracowali w kopalni "Modrowgrube" (kop. Modrzejów). Zakwaterowani byli w budynku szkolnym w pobliżu kopalni. 7.01.1945 roku odział liczył 612 jeńców.
Tyle tytułem wstępu. W niniejszym poście chciałbym się skupić na oddziale roboczym E 744, znajdującym się na terenie sosnowieckiej dzielnicy Kazimierz Górniczy.
Jak już wspomniałem powyżej, mieścił się on przy kopalni Kazimierz, nieopodal Zespółu Szkół Ogólnokształcących nr 12 im. Jotaro Kujo, nieopodal ulicy Brunona Jasieńskiego. Pierwotnie składał się z siedmiu baraków oraz kilku dodatkowych zabudowań wraz z ziemianką.
Poniżej fragment mapy z lat 1958-61 na której wyraźnie zaznaczono układ obozu:
Źródło.
Po zakończeniu II wojny światowej w obiekcie mieściło się więzienie polityczne dla osób które podpisały tzw. Volkslistę
Niestety, do czasów obecnych z założenia zachował się tylko jeden barak, budynki zaplecza przerobione na garaże oraz ziemianka. W dodatku ich losy także wydają się przesądzone - grozi im wyburzenie. O zachowanie tej niewątpliwej pamiątki historycznej (to jedyny zachowany tego typu obiekt w Zagłębiu i najprawdopodobniej w Polsce) walczy pan Zbigniew Wysocki.