Strażnicy Czasu

Zawsze fascynowały mnie detale konstrukcyjne, które anonimowy najczęściej artysta ozdabiał na zlecenie fundatora czy to całego obiektu czy tylko poszczególnych jego części. Owe artefakty w zależności od występowania są na różnym poziomie, niekiedy odtwórcze ale nierzadko wnoszące nowy powiew w zastaną od dziesięcioleci rzeczywistość. Ze względu na to, że artysta był w wiekach średnich i później traktowany jak rzemieślnik dzieła te są najczęściej anonimowe lub przypisywane poszczególnym warsztatom, zaś pomniejsze elementy traktowano jako "masówkę kamieniarską" na równi z płytami schodów czy flizami posadzek. Ten stan rzeczy powoli zaczął zmieniać się w dobie renesansu ale trwało do u nas nieco dłużej ze względu na Alpy przez które z Italii - via Wiedeń i Praga - z opóźnieniem docierały na te ziemie najnowsze trendy w sztuce.

Zastanawiałem się kiedyś jak została wypracowana paszcza owego demonicznego zwierzęcia, ale ze względu na wysokość nie mogłem tego ocenić. Jednakże kiedy czasami zaglądam do zamku w Prochowicach ten niewzruszony obserwator wpatrujący się w przychodzących gości jako jedyny nie przestaje mnie fascynować pośród tego przebogatego bestiariusza odtworzonego w kamieniu.
A przede wszystkim te jego zębiska i zmrużone oczy : ) ....Tak sobie myślę, że gdyby owa głowa była odkuta w Kalinowicach można by ją uznać za znak "firmowy" tamtejszego ludożercy.

Lwy z Nawojowa Łużyckiego
Gwoli wyjaśnienia dlaczego aż tyle tych lwich pysków. Otóż najważniejsze jest to, że każdy z tych lwów ma inną fizjonomię i indywidualne cechy. Taka jakby cała rodzina lwów, lwic i lwiątek. Pada fundamentalne pytanie jak duża jest ta rodzina i kto jest kto?
Tak na poważnie to są jeszcze następne niedobitki z tej gromady ssaków ale bardzo ale to bardzo wypłukane no i umieszczone jako konsolki.

Lwi "pyszczek" z narożnej bastei pałacu (jego resztek) w Pielaszkowicach (Pläswitz). Pałac był piękną rezydencją i to z niezwykle ważnym kontekstem historycznym.

Różnoportalowcy (nie mylić z Różokrzyżowcami) piszą różne kocopoły o tym, że Napoleon 4.06.1813 r. podpisał w pałacu porozumienie, które skończyło się jego klęską w Bitwie Narodów pod Lipskiem. To z Lipskiem to oczywiście prawda ale czy rokowania przebiegały w Pielaszkowicach czy w Środzie Śląskiej nie wiadomo. Wiadomo natomiast, że rozejm był największym błędem cesarza, który już na Elbie skonstatował: „Ta decyzja była największą głupotą mojego życia”.
Może na taki a nie inny osąd i decyzje wpływ miały miazmaty wydzielające się z fos otaczających zamek, albo wilgoć w narożnej bastei gdzie najważniejszy człowiek ówczesnego świata decydował o losach Europy. Zrobiło się trochę nudno więc na koniec powiem, że siedziałem w tej bastei, na jakiejś połamanej skrzynce i czekałem niczym buddyjski mnich na satori i lipa....niczego nie doświadczyłem, żadnych odmiennych stanów świadomości. Widocznie generałowie, feldmarszałkowie i inni złoci epoletnicy upalili się jakimś miejscowym ziołem i stąd te wizje zjednoczenia pod jednym batem. I tyle byłoby dziś o zamku - trzymałem się tylko faktów ; )