Strażnicy Czasu

O małym browarze zagórskim niewiele wiadomo, chociaż do dziś o jego istnieniu przypomina nazwa uliczki prowadzącej w jego kierunku.
Obiekt nie jest zaznaczany na starych mapach, prawdopodobnie jego zabudowania nie istniały już połowie XIX wieku.
Na ich ruinach (być może wykorzystując część dawnych ścian) wzniesiono kilka budynków mieszkalnych, tworząc niewielkie osiedle, zwane "Na Browarze". Upływ czasu sprawił, że po domach tych także niewiele już zostało.
Jedno jest pewne - browar dysponował doskonałej jakości wodą pitną, czerpaną bezpośrednio ze źródeł potoku Zagórskiego.

W pochmurny, wiosenny dzień, gdy po okolicy nie grasowały jeszcze chmary komarów, bagniska nie były aż tak grząskie, a roślinność nie skrywała tajemnic pod swym zielonym płaszczem, w kwietniu 2011 roku ruszyliśmy poszukać śladów po browarzsku.
Conana udało się wyciągnąć z domu bardzo łatwo, zadając podstępne pytanie: "Idziemy na browar?" - nie mógł odmówić

Podkreślam, że prezentowane na zdjęciach ruiny stanową raczej pozostałości po domach, zbudowanych na resztkach zakładu. Może się zdarzyć jednak, że zachowane fragmenty ścian pamiętają czasy, gdy warzyło się w tym miejscu piwo.

Informacja z sierpnia 2008 roku:

Kilkanaście metrów od kopca można między dzikimi drzewami owocowymi zobaczyć kamienne ruiny po domach. Najprawdopodobniej powstały one w miejscu, gdzie stał browar Mieroszewskich. Gdy pod jeden z nich kopano fundamenty, to w ziemi znaleziono fragmenty rur wykonanych z drzewa dębowego - dodaje Artur Ptasiński, który opiekuje się terenem i pobliską kapliczką

Źródło: naszemiasto.pl

Zdjęcia pochodzą z 2011 roku.

Miejsce pod browar wybrano zapewne z powodu sąsiedztwa zabudowań dworskich oraz dostępności dobrej jakości wody pitnej. Potok Zagórski wypływa w pobliżu z ziemi kilkoma źródłami (większość z nich ujęta jest w betonowe obudowy), co powoduje, że w swoim górnym odcinku tworzy on skomplikowaną sieć dopływów, które spotykają się ze sobą dopiero po kilkuset metrach.
Nieopodal tajemniczej, kamiennej kaplicy, noszącej dziś wezwanie Matki Boskiej Akowskiej, na wschód od browarzyska, znajdował się zarastający staw z groblą, dziś praktycznie już nieczytelny.
Poniżej wybudowano sztuczny zbiornik wodny o ścianach murowanych z wapieni triasowych, obecnie nieużytkowany.
W sąsiedztwie ruin domów także można się natknąć na niewielkie, kwadratowe studzienki.
Generalnie zwiedzając ten teren należy uważać, żeby nie wleźć po kolana w błoto oraz nie wlecieć do jednej z wielu dziur.

Pan doktor Witold Wieczorek, autor świetnej publikacji "Tradycje piwowarskie Zagłębia Dąbrowskiego", doszukał się informacji, iż to właśnie brak wody dobrej jakości spowodował upadek zagórskiego browarnictwa.
Rozwijające się w okolicy górnictwo i zanieczyszczenie wody miało spowodować przejęcie produkcji przez nieodległy folwarczny browar w Klimontowie.

Dziś zagórskie browarzysko, położone na zapleczu średniowiecznego gródka stożkowatego, stanowi miejsce tajemnicze, nie zachowały się bowiem opisujące go dokumenty, a o jego istnieniu przypomina jedynie nazwa zarastającej, ślepej uliczki, wiodącej w jego kierunku.

Przybliżona lokalizacja obiektu

A tak wygląda miejsce po dawnym browarze okiem naszego latającego Strażnika Czasu - Huginna.
Zdjęcia wykonane zostały w dniu 18 stycznia 2016 roku około godziny 15:15, z wysokości mniej więcej 35 metrów.

Karolina Kot pisze:Dziś zagórskie browarzysko, położone na zapleczu średniowiecznego gródka stożkowatego, stanowi miejsce tajemnicze, nie zachowały się bowiem opisujące go dokumenty, a o jego istnieniu przypomina jedynie nazwa zarastającej, ślepej uliczki, wiodącej w jego kierunku.

Okazuje się, że jednak coś z dokumentów się zachowało. W cyfrowych zasobach Archiwum Narodowego w Krakowie odnalazłem "petardę" - spis ludności żydowskiej województwa krakowskiego z ... 1791 roku
Tak się składa, że w okresie istnienia I RP Zagórze wchodziło w skład tej jednostki terytorialnej, dzięki czemu wiemy, kto wówczas prowadził zagórski browar


Źródło:
Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn.29/30/0/3/52
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/en/ ... stka_cur=3
(skan nr 456).