Strażnicy Czasu

Eadburgha była wnuczką Alfreda Wielkiego. Jako dziecko zaproponowano jej wybór między klejnotami, a Biblią w prezencie i wybrała Biblię. Poświęciła swoje życie poszukiwaniom duchowym i nastąpiła świętość, bez wątpienia pomogły jej koneksje rodzinne. Kościół pod jej wezwaniem wzniesiono na przedmieściach miasteczka w XII wieku. Ok roku 1400 na resztkach starej budowli stanął nowy kościół odrestaurowany następnie w 1866 roku. Charakterystyczną cechą architektoniczną budowli jest wieża usytuowana pomiędzy nawą i prezbiterium.

Wnętrza kościoła.

Ołtarz główny chroni bardzo atrakcyjnie rzeźbiona poręcz komunijna. Stół ołtarzowy i reredos są również ładnie rzeźbione z XVII-wiecznego drewna,

Wnętrza kościoła

Niedaleko wejścia do zakrystii znajduje się niezwykła podróżna ambona. Miała być przywiązywana do grzbietu konia i noszona w całym regionie. Kiedy kaznodzieja dotarł do celu, ambona była ustawiana na ziemi do głoszenia kazania, a po zakończeniu nabożeństwa ponownie ładowano ją na konia. Obok ambony stoi na słupie przewoźna kasa pancerna na datki.

Epitafia i płyty nagrobne w posadzce kościoła.

Serca dawnych kościelnych dzwonów.