Leszno - przedwojenne pokrywy kanalizacyjne, burzowe i inne

[Karolina Kot]

W Lesznie, bardzo ładnym i ciekawym pod względem historycznym mieście, tu i ówdzie natrafić można na przedwojenne pokrywy hydrantów, stare kratki burzowe, a także pokrywy kanalizacyjne.
Większość z nich nie posiada niestety sygnatur producentów.
W tym wątku zaprezentuję jedynie te klapy, na których zachowały się stare napisy.

Spacer zaczynamy przy ulicy generała Jarosława Dąbrowskiego. Nieopodal piekarni PPS "Społem', znajdującej się pod numerem 15, obejrzeć można starą pokrywę kanalizacyjną, wykonaną w odlewni w Nowej Soli.

[Karolina Kot]

Podobną klapę znajdziemy tuż obok, przy tej samej ulicy, pod numerem 45.
Sygnatury są znacznie bardziej zatarte, jestem jednak przekonana, że jest to także dzieło odlewni w Nowej Soli.

[Karolina Kot]

Ulica Zacisze, okolice domu z numerem 23.
Klapa z sygnaturą firmy "znanej i lubianej" czyli Bopp und Reuther z Mannheim.

Ulica Zacisze (2).jpg (64.5 KiB) Przejrzano 405 razy

Ulica Zacisze (1).jpg (186.93 KiB) Przejrzano 405 razy

Ulica Zacisze (3).jpg (192.43 KiB) Przejrzano 405 razy

Zwróćcie uwagę na buty. Piąty rok z rzędu, wyprawa za wyprawą.
One same są już zabytkowe.

[Karolina Kot]

Ulica Józefa Poniatowskiego 9, u zbiegu z ulicą Śniadeckich.
Ponownie pokrywa hydrantu z firmy "znanej i lubianej".

[Karolina Kot]

I kolejny hydrant firmy Bopp & Reuther z Mannheim.
Tym razem obok kamienicy z numerem 15, przy ulicy Zygmunta Krasińskiego.

[Karolina Kot]

Plac Tadeusza Kościuszki 3, teren dawnego, historycznego Aresztu Śledczego.

Leszczyńskie więzienie powstało w 1790 roku i stanowi zabytek XVIII - wiecznej architektury barokowej. W 1857 r. dobudowano budynek magazynowy i w takim stanie areszt przetrwał aż do odzyskania niepodległości przez Polskę. Po Powstaniu Wielkopolskim areszt przejęty został przez poznańską Naczelną Radę Ludową, następnie przez ministerstwo ds. byłej dzielnicy pruskiej, a dopiero 13 listopada 1921 r. trafił wraz z innymi 82 wielkopolskimi więzieniami do Ministerstwa Sprawiedliwości. Stał się więzieniem przy sądzie powiatowym, a po reformie więziennictwa w 1928 r. przy sądzie grodzkim III kategorii. Tak dotrwał do II wojny światowej, zyskując jeszcze w 1924 r. drugi budynek gospodarczy. Po wybuchu II Wojny Światowej leszczyński areszt był jednym z 30 więzień sądowych w Wielkopolsce, gdzie osadzano aresztantów i skazanych przez niemieckie sądy, w tym działający w mieście powszechny sąd krajowy. Po wyzwoleniu miasta, 31 stycznia 1945 r. leszczyńska jednostka znalazła się w dyspozycji Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego jako więzienie karno - śledcze III klasy, podlegające Centralnemu Więzieniu w Rawiczu. Od 8 grudnia 1954 r. jednostka znalazła się w nowo utworzonym Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, a od 1 listopada 1955 r. działała w strukturach Ministerstwa Sprawiedliwości, nadal jako więzienie karno-śledcze, ale już wyłącznie dla mężczyzn. W latach pięćdziesiątych więzienie powiększyło się o pomieszczenia przekazane przez sąd i Prezydium Powiatowej Rady Narodowej. Znajdują się one na parterze byłego pałacu Sułkowskich (Delegatura Urzędu Wojewódzkiego w Lesznie). Na początku lat 70. przekształcono jednostkę w areszt śledczy i wyremontowano: założono kanalizację, centralne ogrzewanie, powiększono okna. W 1994 r. zmieniono przeznaczenie aresztu z męskiego na kobiecy.

Źródło

Pierwszą klapę zauważymy tuż za bramą.
Posiada sygnaturę "Hüttenwerk Keula Bad Muskau" LINK. Odlewnia zdaje się istnieje do dziś.

[Karolina Kot]

Drugą klapę zauważyć można głębiej w dziedzińcu, tuż pod wieżyczką strażniczą.
Tu też odczytamy sygnaturę: "Huettenwerk Keula bei Muskau".

To "bei Muskau" można rozumieć jak "pod Muskau", "pod Mużakowem".

[Karolina Kot]

Kolejną starą pokrywę dostrzeżemy tuż przy historycznej bramie prowadzącej do słynnego Aresztu Śledczego (Plac Tadeusza Kościuszki).
Tym razem jest to klasyczne, owalne zamknięcie hydrantu, wykonane w odlewni "znanej i lubianej" czyli w zakładach Bopp & Reuther w Mannheim.