Wybudowana wiosną/latem 1939 roku Pozycja Iławska, za zadanie miała osłonę granicy między III Rzeszą - Prusami Wschodnimi (Ostpreußen) a II Rzeczpospolitą. Składała się z czterech schronów, które za zadanie miały blokowanie dróg prowadzących do Iławy (do 1945 roku Deutsch Eylau).
Każdy ze obiektów to schron dla prowadzenia ognia czołowego o odporności D (MG-Schartenstand D), wykonany z betonu zbrojonego, wewnątrz z traconym szalunkiem profilu H (Heinrich). Strzelnice od strony wewnętrznej osłonięte były płytą stalową 422P01.
Na początku mapa z zaznaczonymi schronami.